Singer-songwriter Paul DesLauriers frontman van The DesLauriers Band is een virtuoos op zowel akoestische als elektrische gitaar en wordt beschouwd als één van de beste all round gitaristen in Quebec, Canada. DesLauriers was in 2011 winnaar van de ‘Lys Blues Award’ als ‘Best Artistic Performance’, in 2008 winnaar van ‘Album of the Year’ met het akoestisch album "… En Duo" en, in 2005 ‘Best Musical Performance’. Daarbij is hij ook genomineerd tijdens de ‘Canadian Maple Blues Awards’ als ‘Acoustic Act of the Year’ (samen met Dawn Tyler Watson) voor hun album "… En Duo". In de jaren ’90 is DesLauriers een van de oprichters van Black Cat Bone, een Canadese blues rock band. Sinds 1997 is hij frontman van The Paul Deslauriers Band. In 2006 brengt Paul het solo album "Ripping Into Red" uit. In 2010 is DesLauriers muzikaal directeur, producer van en ook performer op het "Nos Stars Chantent Le Blues à Montréal" album, voor het ‘L’équipe Spectra & The Montreal International Jazz Festival’. In 2016, werd de DesLauriers Band tweede tijdens de International Blues Challenge, 's werelds grootste evenement van bluesacts die The Blues Foundation in Memphis Tennessee organiseert.

Drie jaar na de release van hun bekroonde cd "Relentless" (2016) is hij met zijn band terug met hun ambitieuze nieuwe album "Bounce", dat begin deze maand uitgebracht is in Canada en de VS via Bros Records, en de rest van de wereld via de VizzTone labelgroep. De band uit Montreal wordt zoals steeds geleid door de meest inventieve gitarist en zanger Paul DesLauriers en de meesterlijke drummer Sam Harrisson, met de krachtige bassist Alec McElcheran die het all-star blues-rock power trio afrondt. Veteraan Alec McElcheran heeft Greg Morency op bas vervangen, hoewel Morency nog steeds op ongeveer de helft van het album staat. "Bounce" bevat 13 nieuwe nummers met 12 originals waaronder "Picked a Bad Day", een samenwerking opgenomen in Florida met de Amerikaanse bluesman J.P. Soars en een cover van de Anthony "Duster" Bennett's "Jumpin' at Shadows". En het mag al meteen gezegd worden, wederom een topplaat waarmee de band bevestigt dat ze er als blues rock band nog altijd stevig staan.

De eerste helft van "Bounce" laat de meest verbazingwekkende sequentie van liefdesliedjes horen, allemaal uptempo en heerlijk gevarieerd. "It's All on You" (de eerste single, op YouTube), "Let Me Go Down in Flames", "Take Me Go Down in Flames", "Take Me to The Brink", "Happy Wasting Time with You" en "Driving Me Insane" hebben allemaal zeer goed geschreven teksten die bij die gitaarpartijen horen, met McElcheran, een veteraan songschrijver, die ook nog eens samen met DesLauriers schrijft. De muziek wordt toegeschreven aan het trio, waarbij Morency's baspartij in "Let Me Go Down in Flames" zeer aantrekkelijk is. De langzame blues van de Britse bluesman Duster Bennett "Jumpin' at Shadows" vormt het breekpunt van het album - het is een liefdevolle hommage aan Peter Green's Fleetwood Mac.

De tweede helft is een beetje anders. "Working My Way Back Home" klinkt rockabilly, en is daarbij zelfs een gedenkwaardige roadtrack. "Picked A Bad Day" is een samenwerking met de Florida gitarist J.P. Soars die op ingenieuze wijze een eerbetoon brengt aan Jimi Hendrix. Datzelfde niveau van creativiteit wordt toegepast op het Robert Johnson songbook voor de muziek van "When the Darkness Comes", een hoogtepunt onder de hoogtepunten. DesLauriers' gitaarwerk is duidelijk prominent aanwezig, maar hij heeft ook een lange instrumentale, "Loosy Goosy Jam #769" opgenomen voor het geval, gitaarliefhebbers er nog niet genoeg van hebben. Het album eindigt met een aantrekkelijke ballad, "Waiting on You", de tekst eindigt bij het vier minuten, maar de gitaarsolo loopt nog zes minuten door zonder een verspilde noot. "Bounce" is ongetwijfeld het sterkste en meest gevarieerde werkstuk van de Paul DesLauriers Band.